Imagine 34 Louis

Krótki imagine idealny na poprawę humoru jeśli ktoś miał dzisiaj zły dzień <3

            - Louis - powiedziałaś zirytowanym głosem, gdy poczułaś jak ramiona Twojego chłopaka owijają się wokół Twojej talii, a jego broda ląduje na Twoim ramieniu.
            - Co słońce? - spytał zapewne specjalnie zniżając swój głos.
            - Wiesz że musze się uczyć - westchnęłaś patrząc z nieszczęśliwą miną na porozkładane na biurku książki. Louis musnął wargami Twoja szyję sprawiając, że Twój oddech urwał się na krótką chwile.
            - Uczyć możesz się później... - Przesunął swoje usta na wrażliwą skórę za Twoim uchem. Momentalnie przeszedł Cie dreszcz. Jak to możliwe, że nawet najdelikatniejszy dotyk sprawiał, że czułaś przy nim gorąco?
            - Louis - prosiłaś zaciskając oczy. W zasadzie bardziej z przyjemności niż irytacji.
            - Tak? - Przygryzł skórę w tym miejscu sprawiając, że z Twoich ust wydobył się dźwięk, który zdradził mu, że wcale nie jesteś obojętna na to co robi. Usłyszałaś jego cichy śmiech. -Wiesz, że i tak mi ulegniesz...
            - Nie bądź taki pewny siebie.
            Gwałtownie przysunęłaś się z krzesłem do przodu sprawiając, że Louis omal się nie przewrócił. Zaśmiał się wesoło doprowadzając Cie tym do szału. Czy ten dupek nawet śmiech musi mieć idealny?
            - Co ty dzisiaj taka niedostępna? - zachichotał. Obróciłaś się i spojrzałaś na niego zmrużonymi oczami.
            - Zamknij się i przynieś mi kawę, bo jeszcze minuta wkuwania i zasnę - westchnęłaś robiąc do niego słodkie oczka. Na jego ustach pojawił się sugestywny uśmieszek.
            - Znam inne sposoby na rozbudzenie...
            Louis przybliżył się do Ciebie błyskawicznie i wziął Cie na ręce, podrzucając lekko, gdy się już wyprostował. Pisnęłaś zaskoczona i odruchowo mocno oplotłaś jego szyję rękami.
            - Louis ty wyciągnięty z buszu, bezmózgi, niezdrowo popieprzony i ominięty w ewolucji kretynie!
            - Jesteś pierwszą dziewczyną, która w jednym zdaniu zawarła tyle komplementów opisujących moją cudowną osobę - powiedział pokazując Ci rządek swoich białych zębów. Wzniosłaś oczy do nieba nawet nie próbując się sprzeczać z tym idiotą.
            - Możesz mi przypomnieć dlaczego z Tobą chodzę?
            - Bo mam najseksowniejszy tyłek świata?
            - A mówiłeś, że to mój jest najseksowniejszy! - zaśmiałaś się.
            - No jest...zaraz po moim.
            Zrobił komicznie mądrą minę. Zaśmiałaś się i wplotłaś palce w jego miękkie włosy. Chłopak uśmiechnął się i przybliżył Cie do siebie tak, że wasze czoła się dotknęły. Spojrzałaś w jego jasne tęczówki nie wierząc, że ten przystojny, zabawny i kochający chłopak jest cały Twój. Twój Louis.
            - Kocham Cie idioto, ale naprawdę musze się zająć nauką. - Na Twojej twarzy pojawił się smutek.
            - Okej... - Uniosłaś brwi ze zdziwienia. Na ogół by zaprotestował.
            - Okej?
            - Tak. Zaraz po tym jak zjem z Ciebie czekoladę.
            - Louis, ale... - Nagle coś do Ciebie dotarło. - JAK TO ZE MNIE?
            - No co? Zobaczysz.
            Złączył wasze usta w słodkim pocałunku. W jego ramionach czułaś się bezpieczna i kochana. Louis dał Ci coś o czym zawsze marzyłaś. Miłość.
            - Dalej chcesz się uczyć? - wymruczał pomiędzy pojedynczymi muśnięciami ust po czym przygryzł Twoją dolną wargę. Jęknęłaś.
            - Nienawidzę Cie. - Chłopak się zaśmiał wiedząc, że wygrał. - To gdzie ta czekolada?